Jeden nasz, bardzo przeze mnie szanowany i lubiany kolega ma sąsiada o imieniu Jan. Dobry sąsiad, poczciwy chłop i do tego prawdziwy polski patriota. Czasem gadają, wspólnych tematów, wątków  moc, zaś wszystkie z jednej osnowy - losów ojczyzny. Wiedzą, jak bardzo jest zagrożona. Ja też troszkę  już wiem. Cierpię jak potępieniec, bo dopiero co się ocknęłam, więc przytłoczona  lawiną nowej dla mnie wiedzy.

 Muszę podzielić się z Państwem prawdziwą historyjką, która dostała nowe życie - już długo jest towarzyską anegdotką. Moja znajoma została mamą  jedynaczki.  Dziewczynka marzyła o przyjaciółce - rówieśniczce, na próżno - znajomi jej mamy mieli dzieci w innym wieku. Okazało się - żaden problem - z rodziną dziewczynki zamieszkała, wyłącznie  jej własna, niewidzialna dla reszty przyjaciółka  ZOCHA.  Z początku nikt się  nie spodziewał, co będzie.  Po dwóch tygodniach owa niewidzialna  Zocha okazała się tyranem, potworem nie do zniesienia. Musiała mieć wszystko swoje - talerzyk, ubranka, mydełko, kredki, potem pieska! Córeczce odmówili, ale z Zochą nie było przeproś;. piesek też musiał wszystko mieć - biżuteryjną smyczkę, specjalną budkę przy łóżeczku Zochy. To piesek Zochy, więc córeczka nie mogła go wyprowadzać.

    Pewnego razu spotkałam znajomą z córeczka w domu towarowym. Obie zapłakane. Okazało się, że Zocha właśnie się tam zgubiła. A przecież była niewidzialna.. Szkoda mi było znajomej, więc łączyłam się do akcji.
Pod wieczór, jak już zamykali, córeczka wreszcie nakryła Zochę
w przymierzalni.  Odprowadziłam je, musiałam iść trochę  z tyłu, bo we cztery byłoby na chodniku ciasno. Oj, marzyłam, żeby Zośce natrzeć uszu. Ale nie było ich widać..

    Pamiętałam...  był czas, że nie mogłam ogarnąć domowych obowiązków.
Więc wymyśliłam sobie dobrą  ciocię Halinkę z Włoszczowy. Bardzo mi pomagała we wszystkim: skąd pasztet, ciasto, wszystko ?!  Halinka zrobiła - mówię ( jasne, że sama zrobiłam, ale wszystko się udawało i było prościej). Znajome zazdrościły mi gospodarnej cioci.
Pewnego razu, w sklepie, przy ludziach, malutka moja córuńka głośno: mamo, powiedz cioci Halince, żeby nie zamykała mnie na noc w wygódce, o północy przez serduszko w drzwiach wniknie LOLO i mnie zabierze.. Oniemiałam, ludzie chcieli mnie zabić wzrokiem, jaka wygódka ?!  ( sławojka?!!)...
Ekspedientka zniknęła na zapleczu ( do telefonu) prawie umarłam...
Obudziłam się zlana potem... rano podłą Halinkę  przegnałam na cztery wiatry. Stare dzieje..
Od niedawna marzę, żeby mieć kogoś bliskiego, wyłącznie dla siebie ..